Бела Речка (Bela Rechka)-1

Evet! Her sene mayıs ayı sonlarında Bulgaristan'ın Bela Rechka köyünde düzenlenen Goat Milk Festivali'ne Yaşam Atölyesi'ni, hatta Türkiye'yi temsilen, bu sene Adem Murat Yılmam'la birlikte katıldık. O kadar yoğun bir programdı ki aslında anlatmaya nereden nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Galiba festival hakkında bilgi vererek giriş yapmak en doğrusu olacak.

Goat Milk Festivali bu yıl 6. yılına girdi. Her yıl kendilerine bir konu seçerek çeşitli ülkelerden gelen gazeteci, fotoğrafçı, yazar, sanatçı ve halkın katılımıyla o konu üzerinde fikir alışverişleri, fotoğraflar, konuşmalar ve sunumlar yapılarak, bilgi paylaşımı sağlayarak ve hatıraları anımsayarak önümüze yol gösterecek çıkarımlar elde etmeyi amaçlamakta. Bu yılın başlığı : 1989 - Trauma or Miracle? (1989- Travma veya Mucize?) idi. 1989 yılında Bulgaristan'da yaşanan komünizmden çıkış süreci ve o süreçte insanların yaşamış olduğu anılar, acılar, sıkıntılar paylaşıldı. Bu konuya 1989 yazında Bulgar Türklerinin yaşamış olduğu zorla isim değişiklikliği, göçe zorlanma ve o dönem yaşadıkları tüm acıların özeleştirisi de dahildi. Bu konuyu, kısa bir süre önce Gemlik'i ziyaret eden ve o dönem göçe zorlanmış olan Türk'lerle görüşerek yaşadıkları anıları kaydeden Raycho Stanev ve Adem Murat Yılmam birlikte aktardılar.

Festival dahilinde çok sayıda workshop, konserler, animasyonlar ve küçük bir tiyatro gösterisi yapıldı. Bu sene katılımcı sayısının fazla olduğunu da eklemek gerekiyor. Almanya, İspanya, Norveç, İngiltere, Çekoslovakya ve tabiki geçen yıl olduğu gibi Türkiye olarak festivale halihazırda katılımda bulunuldu. Pek tabi yapılan iş ne kadar ciddi olsa da eğlence kısmını atlamamak gerekiyor!

Efendim en erken giden gruplardan biri olarak bazı festival hazırlıklarına dahil olmamız, sanatçı kişiliğimizle yer paspaslamamız, köyün ortasına kurulacak bar için fıçı kapakları taşımamız gerekse de sadece sanatımızla değil kas gücümüzle de eylemlere katılıp halkın arasına karıştığımız için mutlu olduk. Sanatçı dediğin halka karışmalı diymi ama?

Veee barın ilk müşterileri!

Yoğun geçen hazırlıklardan sonra akşam yemeklerini yedik ve hepbirlikte yeni açılmış olan Kazan Pub'ta buluştuk. Bu arada kazan, bildiğiniz kazan! Bulgarca'da ve Türkçe'de ne kadar çok ortak kelime olduğunu bilenler bilir, benim gibi yeni öğrenenler ise eminim hayret eder. Yukarıda bahsettiğim Adem Murat Yılmam ve Raycho Stanev'in ilk sunumu işte burada, bu ateş başında yapıldı.

Uzun yolun getirdiği yorgunluktan sonra ertesi güne hazırlanmak için suitlerimize çekildik ve süper bir uyku çektik. Bu da kaldığımız palastan bir görünüm.

Festivalin başlangıcı olan 22 Mayısta biz de ilk workshop çalışmamızı yapmak için hazırlandık. Yoğun talep üzerine belly dance çalışmak için tüm çalışmaların yapıldığı köyün meydanındaki okul binasına yol aldık. Çok iyi bildiğimizden değil! Halkın talebi ne ise onu vermek için :)

Çalışmamızdan çok özel görüntüler! İlgi muhteşemdi eklemeden geçmeyelim.

Bu çalışmalarımız 3 gün yani festival boyunca hergün 1 saat olmak üzere devam etti. Yabancıların oryantale ilgisi müthiş, o kadar ciddiye alınıyor ki fotoğraflardan da gördüğünüz üzere yüzler gayet ciddi ve kadın erkek demeden tamamen ritme ve figürlere ayak uydurmaya çalışıyorlar. Bu çalışmadan kısa bir video görüntüsü ve diğer video çekimleri Bela Rechka-2 başlığına eklenecek. Ders sonunda serbest çalışma sırasında çekildi. Ancak çekimi ben yaptığım ve aynı zamanda oynadığım için de haliyle biraz sallantılı :)

Festivalin her gününde bir çok söyleşi, resim çalışması ve fotoğraf sergileri yapılıp bu senenin konu başlığı hakkında paylaşımlarda bulunuldu. Gece ise okulun sahnesinde muhteşem bir jazz konseri verildi. Bulgaristan'ın en ünlü kadın jazz sanatçısı ve ekibi, izleyenlere rüya gibi bir gece yaşattılar. Ancak rüyaya fazla dalmışız sanırım ki çekim ya da fotoğraf almamışız !

Konserden sonraki buluşma yeri ise tabiki Kazan Pub!

2. gün gündüz aktivitelerinden sonra gece Bulgaristan'ın ünlü bir Folk-Jazz sanatçısı yine muhteşem bir performansla sahnedeydi. Sanatçıya bir parçada eşlik etmesi için tabiki Adem Murat Yılmam sahneye davet edildi. İşte bu özel performansı Bela Rechka-2 başlığında izleyebileceksiniz.

Konserden sonra okulun meydana bakan kısmında bir açık hava discosu kuruldu. Yorulana kadar herkes birbiriyle dans etti. Fotoğraf yine yok. Dans etmekten fırsat kalmadı ki!

Festivalin 3. ve son gününde Kazan Pub'daki öğle yemeğinin ardından yine toplanma yeri olan okul bahçesine gittik. Balkan müzikleri çalan bir orkestra ile önce valsler, ardından isteyen herkesin katılımıyla geleneksel dansları olan Hora ve küçük de bir Balkan ezgileri konseri yapıldı.

Akşamüstü ise 2. buluşma yeri olan Raycho'nun Kazan Pub'ında toplanıldı ve son workshop olan ritm atölyesi Adem Murat Yılmam önderliğinde toplandı. Ritm çalışması sonucunda çalışmaya katılanlar akşam okul sahnesinde herkese ritm show yaptılar. Sahnedeki değil ama öncesinde yapılan çalışmadan bir videomuz da var. Her ne kadar bu videoda çok başarılı gözükmeseler de sahnede gayet iyiydiler :) Tabi ki Bela Rechka-2 başlığında...

Ritm gösterisinden sonra festivalin son aktivitesi olan, daha önce Gemlik'e ve derneğimize de ziyarette bulunan Çek grup Mamapapa sahne aldı. İlginç enstrümanları, yaptıkları deneysel müzik ve ufak da bir müzikli tiyatro gösterisiyle kapanışa yakışır bir performanstı. Elbette Adem'de konuk sanatçı olarak sahnedeki yerini almıştı.

Bu seyahati elimden geldiğince anlatmaya çalışsam da biliyorum yeterli değil. Buraya aktaramadığımız yüzlerce anı var. Dönüş yolunda Adem ile birlikte buna benzer bir festivali bizim de yapmamız gerektiği konusunda hemfikirdik. Hatta yöntemlerini dahi konuştuk. Biliyoruz ki bizdeki insan kaynağı ve fikirlerle çok daha iyilerini yapabiliriz. Bir gün kendi düzenlediğimiz bir festivali buradan aktarmak dileğiyle...