Gemlik Yaşam Atölyesi Derneği , Doğa Sporları Atölyesi olarak, Gemlik'te bir ilk olan doğa yürüyüşleri serüvenine 14.12.2008 pazar günü bir başka parkurla daha devam ettik.Gecen yılın mart ayında başlanan, yaşadığımız yer Gemlik'in doğal güzelliklerini keşfetmek amaçlı yürüyüşlerin on yedincisi Haydariye-Yalova Termal arasında dertsiz,tasasız,sevimli ve şirin bir hava da gerçekleştirdik.Oh ne ala:-)
Yürüyüşe Gemlik'te yaşayan otuzyedi doğa sever ve çevre gönüllüsü dernek üyesi katıldı. Sabah daha güneşin doğmadığı saatlerde uyanıp hazırlıklarımızın son kısmını tamamlayıp evden buluşma yerine doğru yola çıktık.Saat 08:00 de İskele Meydanına Mesut Tarım ile vardık.Bir gece önceden hazırladığımız ekmek arası öğlenliklerimiz sırt çantamız da,yüzümüzde yeni bir maceraya atılmanın heyecanı ile minibüse bindik.Minibüste ki tüm dostları selamlayarak hareket ettik.Oh ne güzel.. Her zaman buluşulan iskele meydanından, iki minibüsle hareket eden BİZ doğa severler saat 0830 de Haydariye Köyüne vardıK. Haydariye Köyünün bozulmamış doğası ve Köyün yüzlerce yıllık Kafkas dağlarından gelen kültürünün yansımaları eşliğinde yürüyüş hazırlığının son aşamasını yaptık. Araıza yeni katılanlara vahşi doğada bizi bekleyen muhtemel tehlikelerden bahsettik.Bu tehlikeleri nasıl bertaraf edeceğimizi örneklerle gösterdik.Şaka şaka böyle bir şey yapmadık.Doğa da bizi bekleyen en büyük tehlike görmeden basılacak bir hayvan dışkısı ya da çamura batmak ki çok nadiren insanın başına geliyor böyle şeyler..Gelince de fena oluyor ama...
Gemlik ve çevresinin kültürel ve doğal zenginliklerinin sunduğu imkanları değerlendirmeye çalışan Gemlik Yaşam Atölyesi üyeleri olarak, yürüyüş hazırlıklarının bitmesi ile birlikte,coşkuyla,heyecanla ve binbir çeşit esprilerle Haydariye Köyünden, Yalova Termale doğru, ormanların içinden yürüyüşe geçtik.
Ne büyük mutluluktur ki yürüyüşün en başında Selahattin ve Cahit Bey'i kontrol altına aldık.Bilindiği üzere onların yürüyüşlerde ki sürati ve coşkusuna kapıldığımız da kırdığımız dünya uzun mesafe doğa yürüyüşü rekorları sürekli biraz daha ilerliyor.Onlara aslında hayranız.Muhteşem iki büyümüz,abimiz.Hepimize örnek insanlar...Özellikle kendini genç sananlara.Sıkıntıdan,depresyondan çıkamayanlara...
17 km'lik yürüyüşün ilk durağı, gür ormanların içerisinde saklı kalmış Sudüşen Şelalesi idi.Ormanlarla kaplı vadinin içerisinde görünmez kalmış Sudüşen şelalesinin görüntüsünün tarifi için gerekli kelimeleri bulmak çok kolay değil.Epey düşünmek lazım hangi kelimeler ile görülen cenneti anlatabiliriz. Muhteşem bir vadi ve etrafı sonbaharın renkleri ile bezenmiş ağaçlar ve tüm heybeti ile Sudüşen. Mehmet Gür ile epey geride kaldığımız için Şelaleye inenleri epeyce yukarıda kaldığımız noktadan gördük.Geride kalmamızın sebebi elbette tembellik ya da yavaş olmamız değil.İçimizde yanan sanat aşkı.Bülent Işılman hocamızın fotoğrafçılık seminerinde bize öğrettikleri ışığında çok süper resim kareleri yakalayıp hemen durup o anı ölümsüzleştiriyoruz.Elbette Mehmet'le sohbetin lezzetide bir başka.
Halihazırda yürüdüğümüz yol hafif rampa aşağı bir uzun U şeklinde şelaleye doğru patika ile buluşuyordu.Biz epey bir geride kaldığımız için o mesafeyi ve şelaleye varılacak yolu net görüyorduk.İşte tembel insanların dünya insanlığına kazandırdığı kısa yol kavramını devreye sokup şelaleye tepeden iniş yöntemini seçtik.Oh ne ala..
Ben hemen bulunduğum noktadan,Mehmet biraz daha aşağıdan şelaleye tepeden inmeye başladık. Benim vardığım nokta şelalenin tam doğduğu nokta idi.Diğerlerini o noktadan küçücük görebiliyordum.Aşağıda kiler beni görünce "atla,atla"diye bağırdılar ama ben elbette gaza gelmedim.Aşağıdakilerin resmini çekip zorlu dik parkurdan onların yanına inmeye başaldım.Kazasız belasız süper kestirmeden şelaleye vardım.Son bir engel kalmıştı derenin diğer tarafına geçmek.Bunun içinde içimde ki kestirmeden git sesini dinleyip,bir kayayı geçmek istedim ama geçerken cumburlop suya düştüm.Oh ne güzel..Su süperdi.Berraktı.Sevgi doluydu.Beni hemen bağrına bastı.Evlat edindi.Fakat ben suyun şevkatli kollarından ayrılmalıydım.İnsan dostlarımın yanına varmaliydım.Suyun çocuğu olamazdım.Keşke olabilseydim.Neyse bilimsel tabiri ile donuma kadar ıslanmış bir halde sudan çıktım.
Islak elbiseler ile parkurun geri kalan 8 kmresini nasıl tamamlayacaktım.Gerçi biyonik bedenim ile bu durumun üstesinden gelebilirdim ama yinede bilimsel tabir ile motoru bozabilirdim.Neyse ki bize eşlik eden Zirve Dağcılıktan Nurihan dostumuz eşofman altı verdi.Ardından fotoğraf sanatçısı sevgili dostum Mehmet Gür yanında getirdiği yedek yandan çepli şık pantolonunu verdi.Bende onu giydim.Ardından doğa sporları atölyesinin bügünlere gelmesinde en önemli payı olanlardan biri Abdullah Sal abim yılların eskitemediği Mekap marka yedek ayakkabılarını verdi.Ardından can dostum,sandaviç yapma konusunda üstat Mesut yedek donunu hiç düşünmeksizin bana derenin öbür tarafından firlattı.Yeniden doğmuş gibiydim.Sanki yeniden imal edilmiştim ama dostların sevgisiyle ve şevkatiyle.Bu arada giyinirken resimlerimi çeken Zafer Türken dostumun sanatsal resimleride ortama ayrı bir renk katti.Her zaman söylediğim gibi sanat için soyunur,derneğe gelir olsun diye resimleri satarım.Utanmam..Oh ne güzel..Ne ala....
Haydariye Köyünden başlayan iki saatlik yürüyüş sonunda varılan Sudüşen Şelalesinde yenilen öğle yemekleri eşliğinde hem resimler çekildi hemde sohbetler edildi.Hemde benim düşüşüm üzerine yorumlar yapıldı.Nasıl düşmüştüm.Düşerken ne hissetmiştim.Bilimsel irdelemeler eşliğinde yapılan analizler sonucunda düşme nedenimin Abbas dostumuzun sansarak kanyonunda ki düşmesine bağlandı.Abbasta benimle aynı kaderi yazın yapılan sansarak kanyonu yürüyüşünde yaşamıştı.Gülme komşuna gelir başınayı bilimsel bir ortamda bir kez daha teyitledik...Oh ne güzel.Ne ala....
Sudüşen Şelalesinden saat 13:00 da ayrıldık.Artık ayağımda Mekaplar vardı ve ben bir genç tay gibi olmuştum.Uçmak ve firtina gibi esmek istiyordum. Yollarda,agaçların dallarında ve yapraklarda olmaya hazırdım..Hele cumartesi günü Mesutla hazırladığımız besin değeri 13 kaplan gücünde ki sandaviçimi yedikten sonra roket misali oldum.Teşekkürler Mesut..Bilimsel yaklaşımlar ile oluşturduğun sandaviç konsepti ödüle layıktı..
Yeniden boy sırasına geçip, Yalova termale olan son 6 km'lik parkura doğru yürüyüş kolunu oluşturduk. Saat 14:00 da Üvezpınar mevkine varıldı. Burada yürüyüşçüleri bekleyen bir süpriz vardı.Bu süprizde onları bekleyen yörenin doğal suları ile yapılmış çay. Ben ve geride kalan diğer dostlarım bu süprizden faydalanamadık ama yine kestirme yoldan sprizcilerin önüne çıktık.Oh ne güzel.Ne ala.Ne zevkli.
Ormanın hemen kenarında kendi yaptığı doğal ürünlerden elde edilmiş reçel ve gidaları satan yaşlı amca aynı zamanda kuzine sobada demlediği çayıda oradan geçen yolculara ikram ediyormuş.Ben ve diğer dostlarım bunu görmedik.Anlatılanlar. Yemyeşil bir ortamda tertemiz bir havada içilen çayın lezzeti ile yapılan sohbetler ve dinlenilen hikayeler asla unutulmayacakmış.Bana öle dediler.Bilemem.
Doğa Sporları yürütme kurulu başkanımız Ünal Özbostanlar çayın lezzetini tarif ederken hafif hafif kiskançlık belirdi içimde ama hemen kestirmeden kazandığımız mesafeyi hatırlayıp sakinledim...
Uvezpınar mevkiinden yeniden harekete geçen yürüyüşçüler bizim gurupla buluşup saat 15:00 da Yalova Termal'e vardık.Termale Yalova şehir içinden varmış biri olarak,dağların arasından Termale iniş acaip ilginç bir deneyimdi.Ayrıca dağların arasından inince giriş ücreti verilmiyor bunuda belirteyim.Bilmiyorum belkide ücret vardı ama elimizde ki sopaları ve yüzlerde ki dağlı insan ifadeleri gişe memurlarını ürkütmüş olabilir.Bence bilimsel bir çalışma yapılmalı bu hususta..
Daha önceden kararlaştırıldığı gibi bazı yürüyüşçüler Termal havuza girdiler.Diğerleri Termali içinde ki ormanlık bölgede keşif amaçlı yürüyüş yaptı.Geriye kalanlarda dev çamların altında çay içerek yürüyüşe dair sohbetler ettiler.Handan arkadaşımızın getirdiği uyuşturucu etkisi olan çitlenbikler yenildi.Dilek ablanın ev yapımı böreklerine yumulundu..
Saat 17:00 civarı geç gelen minibüsler ile yeniden başlanan nokta Gemlik'e doğru yola çıkıldı.Havanın bacası tüten bir ev gibi dumanlı,kirli ve gürültülü olduğu Gemlik'e doğru. Alınan temiz havayı bir sonra ki yürüyüşe kadar saklı tutacak olan biz yürüyüşçüler haftaya yapılacak Selimiye-Esenköy parkuru için yeniden buluşmak üzere and içtik...Oh negüzel.Ne ala..Ne güzel insanlar bir araya geldik.Ne güzel bir iş yapıyoruz...
Herkese binlerce kere teşekkür...Cengiz sana ekstra teşekkür bana verdiğin yürüyüş sopası için.Zafer çektiğin resimleri sağa sola verme emi..Gemlik halkı henüz hazır değil benim lopları görmeye...
Abdulah abi Mekapları en kısa zamanda iade edecem söz.Mehmet pantolon evde.Yıkayıp vercem.Çamaşır günüm haftaya cumartesi...
Ünal Abi sen ve Abdullah abiye ne kadar teşekkür etsek az..azmaz idare etmeli...
